Tags - Kamban's gift to Ramayana, Dr. A.A Manavalan, December 1st, 2012, Video
Day 4: Ajanta Paintings by Prof. Swaminathan
(Written by Gopu, Posted by Badri)
The Ajanta school of art seems to be the mother of Indian painting techniques, having heavily influenced the art of Indian Asia. It can be clearly seen that the paintings of other dynasties and regions like the Chola, Pallava, Chalukya, Gupta etc. reflect the Ajanta style, he said.
The
caves were lost to public memory after abandonment in the sixth century. They
were rediscovered by John Smith of the Madras Regiment in 1815. The Royal
Asiatic Society commissioned efforts to copy, preserve and document the
paintings, by people such as Gill and Burgess. Most of these copies were lost
in fire accidents, but undaunted, the stalwarts toiled on, starting again from
scratch.
He
compared the paintings of Ajanta to the sculptures of the Pallavas and the
Tamil poetry of the Sangam age, in the glory of their classicism: all three, in
his opinion, show a sophistication of theme never since matched, much less
surpassed. While in the west, once a new technique is discovered, all old ones
seem to be abandoned, Ajanta artists never discarded anything, he observed. Perspective,
multiple vision, fore-shortening, coloring even for luminosity and depth,
shading with lines, dots or washing – called patraja, binduja, airika - the Ajanta community’s pastel of techniques surpassed their pastel of colors!
Gopu
concluded with an invitation to the general public to join the group and
participate in its monthly activities, site seminars, use their website and
invite their friends. He expressed pride in Swaminathan’s efforts to create
another Asiatic Society out of the Tamil Heritage Trust.
“ஆசிரியன்
என்பது ஒரு தகுதி, வெறும் பதவி அல்ல. அதற்குச் சிறந்த உதாரணம் பேராசிரியர் சுவாமிநாதன்
அவர்கள்” – இது பேராசிரியர் பாலுசாமியின் அறிமுகம்.
It is his ability to infect his protégés with enthusiasm and spur them on with
passion and purpose that sets Swaminathan apart, sums up Mr Narasiah’s
assessment. Narasiah quoted from Swamimalai section of Nakkerar's Thirumurugatruppadai, a Sangam poem. Like the deity Swaminathan, who taught vedas to even his father Shiva, Prof. Swaminathan too is spreading knowledge among the
public!
மூன்று வகைக் குறித்த முத் தீச் செல்வத்து,
இருபிறப்பாளர், பொழுது அறிந்து நுவல
ஒன்பது கொண்ட மூன்று புரி நுண் ஞாண் (Sacred thread)
புலராக் காழகம் புலர உடீஇ, (With wet clothes on)
உச்சிக் கூப்பிய கையினர், தற்புகழ்ந்து,
ஆறு எழுத்து அடக்கிய அரு மறைக் கேள்வி (Six letters sa ra va na ba va)
நா இயல் மருங்கில் நவிலப் பாடி,
விரை உறு நறு மலர் ஏந்திப் பெரிது உவந்து,
ஏரகத்து உறைதலும் உரியன்
It is a
reflection of Swaminathan’s versatility that he inspires a fellow professor to
admire his unique teaching skill and a writer to admire his power to inspire.
It is also such versatility in the paintings of Ajanta that is one of the
factors that inspired Swaminathan as a ten year old boy, and has continued to
fascinate him for much of his life.
Prof. Balusamy introducing Prof. Swaminathan |
மூன்று வகைக் குறித்த முத் தீச் செல்வத்து,
இருபிறப்பாளர், பொழுது அறிந்து நுவல
ஒன்பது கொண்ட மூன்று புரி நுண் ஞாண் (Sacred thread)
புலராக் காழகம் புலர உடீஇ, (With wet clothes on)
உச்சிக் கூப்பிய கையினர், தற்புகழ்ந்து,
ஆறு எழுத்து அடக்கிய அரு மறைக் கேள்வி (Six letters sa ra va na ba va)
நா இயல் மருங்கில் நவிலப் பாடி,
விரை உறு நறு மலர் ஏந்திப் பெரிது உவந்து,
ஏரகத்து உறைதலும் உரியன்
KRA Narasiah introducing Prof. Swaminathan |
Swaminathans’s
presentation of Ajanta was comprehensive. He began with their location and
purpose. The caves of Ajanta, in a river valley in the middle of unpopulated
jungles, were chosen by Buddhist monks, as places of stay for the four rainy
months, called chatur maasya. They were not too far from the silk road of those
times, and the ancient Satavahana capital of the 2nd century BC,
Prathisthana. And it was perhaps rich merchants and lay people, who carved beds
and monasteries and chaityas and sponsored the paintings of Ajanta, as homage
to the monks.
The
paintings of Ajanta are truly indigenous, he said, showing Indian characters in
Indian settings by Indian painters. By contrast, the Buddhist and Hindu
paintings of East and South-east Asia depict Indian characters, even when
suffused with native flavor, while the Christian paintings of Europe depict
stories from Asian origins. Sadly, they are the only large gallery of Indian
classicism, before it changed under the influence of Muslim and European
conquerors.
Prof. Swaminathan presenting Ajanta Paintings |
The Ajanta school of art seems to be the mother of Indian painting techniques, having heavily influenced the art of Indian Asia. It can be clearly seen that the paintings of other dynasties and regions like the Chola, Pallava, Chalukya, Gupta etc. reflect the Ajanta style, he said.
Bodisattva Padmapani |
Episodes
from
the Buddha’s life and select scenes from the Buddha Jatakas, are the
subject matter of the paintings (and the sculptures). There are some
secular scenes and decorative patterns also. But it is the originality
and diversity of representation that make Ajanta stand out. Scenes are
not
painted in sequence but often by their setting. Even the
technology of using dry plaster in Ajanta differs drastically from the European
tradition of wet plaster, he said, explaining why eight centuries of paintings survive.
Texts on painting like Vishnu Dharmottara and Chitra sutra closely reflect the
guidelines used by Ajanta artists.
Ajanta Textiles |
Swaminathan
also showcased various aspects of Indian life, belief, custom, culture,
clothing, jewellery, beliefs etc. that Ajanta reveals to the
discerning viewer. For example, the shops depicted in the paintings look
similar to shops today. While people thought knitting and tailoring were Muslim
imports into India, socks and salwar kameez and ikkat pattern in the
characters’ clothing, exposes these as false.
Enigmas
abound – why are royalty depicted with minimal clothing, while the lower
classes are often fully clothed? Why has every wall and column been painted? Why go to the trouble of painting the ceilings? Why is there so much
sensuousness and joy depicted – after all these caves were the dwellings of
monks who had renounced the pleasures of daily life! What prompted the artist
to sneak in humor, wit, snide observation and the petty jealousies and mundane
aspects of life?
An
interesting Question and Answer session followed, with questions on carbon
dating, Persian influence, etc. Swaminathan expressed his delight at having gone
on a site seminar to Mamallapuram, Ajanta and Ellora and Pudukottai, with like
minded people who have shown curiosity and enthusiasm in learning about our
heritage and have assisted in efforts to spread awareness and pride. He regretted local ignorance of such
treasures.
‘சித்தன்னவாசல் ஓவியங்கள் என் பாட்டன் வரைந்தவை’
தமிழ் பாரம்பரிய அறக்கட்டளையின் ‘பேச்சுக் கச்சேரி 2012’ மூன்றாம் நாள் சில மாற்றங்கள் இருந்தன. பேரா. சுவாமிநாதன் அஜந்தா ஓவியங்கள் பற்றிப் பேசவேண்டும். அடுத்த நாள் 28 அன்று சிவராமகிருஷ்ணனும் ஓவியர் சந்ருவும் பல்லவ, பாண்டிய ஓவியங்கள் பற்றி. ஆனால் சந்ரு அவர்கள் சித்தன்னவாசல் பற்றிய தன் பேச்சு 27 அன்று என்று நினைத்துக்கொண்டார். அன்ரு மாலையே அவர் சித்தன்னவாசல் செல்வதற்கும் பயண ஏற்பாடுகள் செய்திருந்தார். எனவே பல்லவ, பாண்டிய ஓவியங்கள் பற்றிய பேச்சுகளை முடித்துவிட்டு அஜந்தாவை அடுத்த நாள் பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று முடிவெடுத்தோம்.
முதல் இரு நாள்கள் ஒரு பரந்த பார்வை என்றால் மூன்றாம் நாள் ஒரே இடத்தைச் சுற்றி, ஆனால் நீண்ட ஒரு காலத்தைப் பார்வையிடுவதாக இருந்தோம். மாறாக நமக்குக் கிடைத்தது முற்றிலும் வேறுவிதமான அனுபவம்.
மூத்தவரான ஓவியர் சந்ருவுக்கு அதிக நேரம் ஒதுக்கவேண்டும் என்பதில் சிவராமகிருஷ்ணன் மிகவும் கவனமாக இருந்தார். அதனால் சிவராமகிருஷ்ணன் சொல்லவந்த பல விஷயங்களைச் சொல்வதற்கு நேரம் போதவில்லை என்பது என் கருத்து. இருவரும் ஓவியக் கல்லூரியில் பயின்றவர்கள், பயிற்றுவிப்பவர்கள்/பயிற்றுவித்தவர்கள்.
சிவராமகிருஷ்ணன், பனமலை மற்றும் காஞ்சிபுரம் கைலாசநாதர் கோவிலில் உள்ள பல்லவர் கால ஓவியங்களின் மிகச்சிறு எச்சங்களை எடுத்துக்கொண்டார். அவை எப்படி அஜந்தா ஓவியங்களின் தொடர்ச்சி என்றும் அதே நேரம் அடுத்து சித்தன்னவாசலில் காணப்படும் ஓவியங்களுக்கு முன்னோடி என்றும் காண்பித்தார். சித்திரசூத்திரத்தில் சொல்லியுள்ள தன்மைகளின்படி ஓவியங்கள் எவ்வாறு வரையப்பட்டுள்ளன என்று காண்பித்தார். ஓவியங்கள் குறைவாகவும் முழுமையின்றியும் இருந்தாலும் அவை எப்படி பல்லவர் காலச் சிற்பங்களுடன் ஒத்துப்போகின்றன என்பதைப் படங்கள் கொண்டு விவரித்தார். ஓவியத்தின் எச்சங்களில் உள்ள சில குறிப்புகளைக் கொண்டு, ஒத்துப்போகும் சிற்பங்களுடன் ஒப்புமைப்படுத்தி, அந்த ஓவியம் எது என்று கண்டுபிடிக்கலாம் என்று காட்டினார். சோமாஸ்கந்தர், தட்சிணாமூர்த்தி, நாட்டியமாடும் சிவனைக் கண்டு மலரும் புன்சிரிப்புடன் உள்ள உமை என்ற சிலவற்றை சிற்ப, ஓவிய ஒப்புமைகளுடன் அழகாகக் காட்டினார்.
இவற்றைப் பார்க்கும்போது பல்லவ கால ஓவியங்களில் நாம் எவற்றையெல்லாம் இழந்துள்ளோம் என்ற வருத்தமே மேலோங்கியது.
சித்திரசூத்திரத்தின்படி, ஒருவர் சிற்பம் செதுக்கக் கற்றுக்கொள்வதற்குமுன், ஓவியம் வரையக் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும். ஓவியம் வரைவதற்குமுன், நாட்டியம் கற்றுக்கொண்டிருக்கவேண்டும். நாட்டியம் கற்றுக்கொள்ள ஒருவருக்கு வாத்திய இசை தெரிந்திருக்கவேண்டும். அதற்கோ வாய்ப்பாட்டு தெரிந்திருக்கவேண்டுமாம்.
குறுகிய காலத்தில் பேசிமுடித்த சிவராமகிருஷ்ணன், அதிகபட்ச நேரத்தை அவருக்கு வழங்குவதற்காக ஓவியர் சந்ருவை மிக வேகமாக அறிமுகப்படுத்திவிட்டு அமர்ந்தார். சந்ரு என்பது ஓர் அனுபவம், அதில் அமிழவேண்டும் என்றார்.
அமிழ்ந்தோம்.
சந்ரு சித்தன்னவாசலுக்குள் நுழைவதற்குமுன் பல விஷயங்களைப் பற்றிப் பேசினார். அதில் முக்கியமான சில துளிகள் இவை:
சந்ருவுக்கு சித்தன்னவாசல் ஓவியங்களைப் பார்க்கும்போது தன் பாட்டன்மார்கள் வயக்காட்டில் வேலை செய்துகொண்டிருக்கும்போது அவர்களுக்கு உணவு எடுத்துச் செல்லும் பேரன்/பேத்தி ஞாபகம் வருகிறது. தன்னையும் அவ்வாறே பார்க்கிறார். சித்தன்னவாசலில் அவருடைய பாட்டன்கள் ஓவியம் வரைந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். இவர் உணவு எடுத்துச் சென்று கொடுத்துவிட்டு தானும் சில மண்கட்டிகளை எறிந்து விளையாடிவிட்டு மீண்டும் வீடு திரும்புகிறார். அவ்வளவு அணுக்கமானவை அந்த ஓவியங்கள். அவற்றைப் பார்க்கும்போது அவருக்கு பிரமிப்பு தோன்றுவதில்லை. மாறாக, ஆறாத அன்பு பீறிடுகிறது.
கலை என்பது குழந்தையின் அப்பாவித்தனமும் கற்றவனின் புத்திசாலித்தனமும் இணைந்தது என்றார் சந்ரு. ஓவியக் கலை எப்படிப் பரிணமித்தது, வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்திலிருந்து பின் நவீனத்துவ காலம் வரை எப்படிப் பயணித்தது என்பதைத் தன் ஓவியங்களையே ஸ்லைடாகக் கொண்டு விளக்கிய சந்ரு, சித்தன்னவாசலை புதிய பார்வையில் காணச் சொல்லிக்கொடுத்தார்.
அங்கும் பெரும்பாலும் சிதைந்த ஓவியங்கள்தான். ஆனால் விதானத்தில் இருக்கும் கடிகபூமி ஓவியத்தின் வண்ணமற்ற வரைகோட்டுச் சித்திர வடிவத்தை வைத்துக்கொண்டு வண்ணமயமான ஒரு பேச்சுச் சித்திரத்தை அவர் படைத்தார்.
சமணர்களின் அடிப்படைத் தத்துவமே அனைத்து ஜீவராசிகளும் ஒரே தன்மையவை என்பதை அறிந்துகொண்டது அவருக்குப் பெரிய திறவுகோலைக் கொடுத்ததாம். மூன்று பவ்யர்கள், பல மீன்கள், சில பறவைகள், மூன்று எருமைகள், சில யானைகள் என சில உயிரினங்கள், அவற்றைவிட அதிகமான எண்ணிக்கையில் தாமரைகளும் அல்லிகளும் பரவியுள்ள ஒரு தடாகம். கோட்டோவியம் மூலம் அவற்றை வரிசையாகப் பிரித்துக் காண்பித்தார் சந்ரு.
அதற்குமுன், மைக்கலேஞ்சலோவின் ‘ஆதாமின் உருவாக்கம்’, லியனார்டோ டாவிஞ்சியின் ‘கடைசி உணவு’, அமராவதியின் ‘நளகிரியை அடக்குதல்’ என்ற மூன்று ஓவியங்களை முதலில் எடுத்துக்கொண்டு, ஓவியத்தின் மையப்பகுதி எதை முன்வைக்கிறது என்பதைக் காண்பித்தார். டாவிஞ்சி முன்வைப்பது நாயகர் ஏசுவை. மைக்கலேஞ்சலோ முன்வைப்பது தொடுதல் என்ற செயல்பாட்டை. நளகிரி (வட்டவடிவமான மெடால்லியன்) சிற்பத்தில் மையம் என்பது வெற்றிடம். புத்தரைக் கொல்லப் பாய்ந்துவரும் அபின் கொடுக்கப்பட்ட நளகிரி என்னும் மதயானை அவரைக் கண்டதும் அடிபணிந்து காலில் விழுவதுதான் சிற்பம். புத்தர் வலதுகோடி. பாயும் யானையும் பணியும் யானையும் படத்தில் பிரம்மாண்டமாக இருக்கும். ஆனாலும் மையப்புள்ளியில் ஒன்றுமே இல்லை. (நளகிரி ஓவியத்தை அஜந்தாவிலும் நளகிரி மெடால்லியனை படத்திலும் நீங்கள் காணலாம். சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் கடந்த சில வருடங்களாக நளகிரி சேர்த்து அமராவதி சிற்பங்கள் அனைத்தும், பிரபலம் ஒருவர் வந்து திறக்கவேண்டும் என்பதற்காக, முடிக்கிடக்கும் ஓர் அறையில் இருப்பது பெரும் சோகம்.)
சித்தன்னவாசல் ஓவியத்தில் மையத்தில் எதுவும் இல்லை. வாய்க்காலில் பாய்ந்துவரும் நீர் மதகின் குறுக்கத்தால் வேகமடைந்து எதிரே உள்ள தடுப்பின்மீது மோதி சுழன்று சுழன்று வட்டமிட்டுப் பரவுவதுதான் ஓவியத்தின் வடிவம் என்பதைக் காட்டினார் சந்ரு. படத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு மலரும் எந்த இடத்தில் எந்தத் திசையை நோக்கி வரையப்பட்டுள்ளது என்பதைக் காண்பித்தார். அவற்றின் குவிதல் எந்தெந்த இடங்களில் அதிகம், எத்தனை பூக்கள் வலது பக்கம் பார்க்கின்றன, எத்தனை இடது, எத்தனை நேராக என்று காட்டினார். அதேபோல் விலங்குகள், பவ்யர்கள்.
இரண்டு மணி நேரம் பேசியிருப்பார். நேரம் போனதே தெரியவில்லை என்றுதான் சொல்லவேண்டும். ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் பேச்சை நிறுத்தியாகவேண்டுமே என்றுதான் நிறுத்தினார். விட்டிருந்தால் இன்னமும்கூடப் பேசியிருப்பார்.
நமக்குக் கிடைத்திருக்கும் பல்லவர் கால ஓவியங்கள் கடவுளர்கள் பற்றியது. மைய நாயகன் சிவனின் வெவ்வேறு வடிவங்கள். வழிபடக்கூடிய உருவங்கள். சித்தன்னவாசலின் பாண்டியர் குகை சமண ஓவியம் சமண ‘சமவசரண’த்தின் போது பவ்யர்கள் பூப்பறிக்கச் செல்லும் கடிக-பூமி என்ற நீர்நிலையைக் காட்டக்கூடிய ஒற்றை ஓவியம். அந்த ஒற்றை ஓவியத்தைப் பற்றி இரண்டு மணி நேரத்துக்கும் மேலாகப் பேசிக்கொண்டிருக்கலாம் என்றால்...
இன்றும் நாளையும் நடக்கப்போவது மாபெரும் நிகழ்வுகள். அஜந்தாவில் இருபதுக்கும் மேற்பட்ட குகைகள். அவற்றில் திரும்பிய பக்கமெல்லாம் ஓவியங்கள். அவை காட்டும் கதைகள் ஏராளம். குறைந்தபட்சம் 30-க்கும் மேற்பட்ட ஜாதகங்கள், அவதானங்கள், புத்தரின் வாழ்க்கைச் சித்திரங்கள். ஒரு கதைக்கான ஓவியத்தை வைத்துக்கொண்டு பேசினாலே பல மணி நேரங்கள் பேசலாம். பேரா. சுவாமிநாதன் இன்று அவற்றைப் பற்றிப் பேசப்போகிறார்.
தமிழகத்தில் பெருமளவில் கிடைத்துள்ள செவ்வியல் ஓவியங்கள் தஞ்சை பிரகதீசுவரர் கோயிலில்தான் கிடைத்துள்ளன. அவற்றின் பிரம்மாண்டம் (அளவில் மட்டுமல்ல) பிரமிக்கவைப்பது. நல்ல வேளையாக நமக்கு அவை மிகச் சிறப்பான முறையில் தொல்லியல் துறையால் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுக் கிடைத்துள்ளது. (கூட ஒரு செய்தி, அனைத்து ஓவியங்களையும் தெளிவான முறையில் புரிந்துகொள்ள ஓவியர் சந்ருவின் கோட்டோவியங்களையும் சேர்த்து தஞ்சை தமிழ் பல்கலைக்கழகம் சென்ற ஆண்டு ஒரு புத்தகத்தைப் பதிப்பித்தது.) இங்கு கிடைத்துள்ள பொக்கிஷங்களைப் பற்றிப் பேச உள்ளார் விஜய குமார். இதற்கும் இரண்டு மணி நேரம் போதாது!
எனவே வாய்ப்பை நழுவவிடாதீர்கள். சென்னை, தேனாம்பேட்டை, எல்டாம்ஸ் சாலை, தத்வாலோகா. காலை 10-12 மணி.
முதல் இரு நாள்கள் ஒரு பரந்த பார்வை என்றால் மூன்றாம் நாள் ஒரே இடத்தைச் சுற்றி, ஆனால் நீண்ட ஒரு காலத்தைப் பார்வையிடுவதாக இருந்தோம். மாறாக நமக்குக் கிடைத்தது முற்றிலும் வேறுவிதமான அனுபவம்.
மூத்தவரான ஓவியர் சந்ருவுக்கு அதிக நேரம் ஒதுக்கவேண்டும் என்பதில் சிவராமகிருஷ்ணன் மிகவும் கவனமாக இருந்தார். அதனால் சிவராமகிருஷ்ணன் சொல்லவந்த பல விஷயங்களைச் சொல்வதற்கு நேரம் போதவில்லை என்பது என் கருத்து. இருவரும் ஓவியக் கல்லூரியில் பயின்றவர்கள், பயிற்றுவிப்பவர்கள்/பயிற்றுவித்தவர்கள்.
பேரா. சிவராமகிருஷ்ணன் |
இவற்றைப் பார்க்கும்போது பல்லவ கால ஓவியங்களில் நாம் எவற்றையெல்லாம் இழந்துள்ளோம் என்ற வருத்தமே மேலோங்கியது.
சித்திரசூத்திரத்தின்படி, ஒருவர் சிற்பம் செதுக்கக் கற்றுக்கொள்வதற்குமுன், ஓவியம் வரையக் கற்றுக்கொள்ளவேண்டும். ஓவியம் வரைவதற்குமுன், நாட்டியம் கற்றுக்கொண்டிருக்கவேண்டும். நாட்டியம் கற்றுக்கொள்ள ஒருவருக்கு வாத்திய இசை தெரிந்திருக்கவேண்டும். அதற்கோ வாய்ப்பாட்டு தெரிந்திருக்கவேண்டுமாம்.
குறுகிய காலத்தில் பேசிமுடித்த சிவராமகிருஷ்ணன், அதிகபட்ச நேரத்தை அவருக்கு வழங்குவதற்காக ஓவியர் சந்ருவை மிக வேகமாக அறிமுகப்படுத்திவிட்டு அமர்ந்தார். சந்ரு என்பது ஓர் அனுபவம், அதில் அமிழவேண்டும் என்றார்.
அமிழ்ந்தோம்.
சந்ரு சித்தன்னவாசலுக்குள் நுழைவதற்குமுன் பல விஷயங்களைப் பற்றிப் பேசினார். அதில் முக்கியமான சில துளிகள் இவை:
சந்ருவுக்கு சித்தன்னவாசல் ஓவியங்களைப் பார்க்கும்போது தன் பாட்டன்மார்கள் வயக்காட்டில் வேலை செய்துகொண்டிருக்கும்போது அவர்களுக்கு உணவு எடுத்துச் செல்லும் பேரன்/பேத்தி ஞாபகம் வருகிறது. தன்னையும் அவ்வாறே பார்க்கிறார். சித்தன்னவாசலில் அவருடைய பாட்டன்கள் ஓவியம் வரைந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். இவர் உணவு எடுத்துச் சென்று கொடுத்துவிட்டு தானும் சில மண்கட்டிகளை எறிந்து விளையாடிவிட்டு மீண்டும் வீடு திரும்புகிறார். அவ்வளவு அணுக்கமானவை அந்த ஓவியங்கள். அவற்றைப் பார்க்கும்போது அவருக்கு பிரமிப்பு தோன்றுவதில்லை. மாறாக, ஆறாத அன்பு பீறிடுகிறது.
ஓவியர் சந்ரு |
அங்கும் பெரும்பாலும் சிதைந்த ஓவியங்கள்தான். ஆனால் விதானத்தில் இருக்கும் கடிகபூமி ஓவியத்தின் வண்ணமற்ற வரைகோட்டுச் சித்திர வடிவத்தை வைத்துக்கொண்டு வண்ணமயமான ஒரு பேச்சுச் சித்திரத்தை அவர் படைத்தார்.
சமணர்களின் அடிப்படைத் தத்துவமே அனைத்து ஜீவராசிகளும் ஒரே தன்மையவை என்பதை அறிந்துகொண்டது அவருக்குப் பெரிய திறவுகோலைக் கொடுத்ததாம். மூன்று பவ்யர்கள், பல மீன்கள், சில பறவைகள், மூன்று எருமைகள், சில யானைகள் என சில உயிரினங்கள், அவற்றைவிட அதிகமான எண்ணிக்கையில் தாமரைகளும் அல்லிகளும் பரவியுள்ள ஒரு தடாகம். கோட்டோவியம் மூலம் அவற்றை வரிசையாகப் பிரித்துக் காண்பித்தார் சந்ரு.
அதற்குமுன், மைக்கலேஞ்சலோவின் ‘ஆதாமின் உருவாக்கம்’, லியனார்டோ டாவிஞ்சியின் ‘கடைசி உணவு’, அமராவதியின் ‘நளகிரியை அடக்குதல்’ என்ற மூன்று ஓவியங்களை முதலில் எடுத்துக்கொண்டு, ஓவியத்தின் மையப்பகுதி எதை முன்வைக்கிறது என்பதைக் காண்பித்தார். டாவிஞ்சி முன்வைப்பது நாயகர் ஏசுவை. மைக்கலேஞ்சலோ முன்வைப்பது தொடுதல் என்ற செயல்பாட்டை. நளகிரி (வட்டவடிவமான மெடால்லியன்) சிற்பத்தில் மையம் என்பது வெற்றிடம். புத்தரைக் கொல்லப் பாய்ந்துவரும் அபின் கொடுக்கப்பட்ட நளகிரி என்னும் மதயானை அவரைக் கண்டதும் அடிபணிந்து காலில் விழுவதுதான் சிற்பம். புத்தர் வலதுகோடி. பாயும் யானையும் பணியும் யானையும் படத்தில் பிரம்மாண்டமாக இருக்கும். ஆனாலும் மையப்புள்ளியில் ஒன்றுமே இல்லை. (நளகிரி ஓவியத்தை அஜந்தாவிலும் நளகிரி மெடால்லியனை படத்திலும் நீங்கள் காணலாம். சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் கடந்த சில வருடங்களாக நளகிரி சேர்த்து அமராவதி சிற்பங்கள் அனைத்தும், பிரபலம் ஒருவர் வந்து திறக்கவேண்டும் என்பதற்காக, முடிக்கிடக்கும் ஓர் அறையில் இருப்பது பெரும் சோகம்.)
சித்தன்னவாசல் ஓவியத்தில் மையத்தில் எதுவும் இல்லை. வாய்க்காலில் பாய்ந்துவரும் நீர் மதகின் குறுக்கத்தால் வேகமடைந்து எதிரே உள்ள தடுப்பின்மீது மோதி சுழன்று சுழன்று வட்டமிட்டுப் பரவுவதுதான் ஓவியத்தின் வடிவம் என்பதைக் காட்டினார் சந்ரு. படத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு மலரும் எந்த இடத்தில் எந்தத் திசையை நோக்கி வரையப்பட்டுள்ளது என்பதைக் காண்பித்தார். அவற்றின் குவிதல் எந்தெந்த இடங்களில் அதிகம், எத்தனை பூக்கள் வலது பக்கம் பார்க்கின்றன, எத்தனை இடது, எத்தனை நேராக என்று காட்டினார். அதேபோல் விலங்குகள், பவ்யர்கள்.
இரண்டு மணி நேரம் பேசியிருப்பார். நேரம் போனதே தெரியவில்லை என்றுதான் சொல்லவேண்டும். ஏதோ ஒரு கட்டத்தில் பேச்சை நிறுத்தியாகவேண்டுமே என்றுதான் நிறுத்தினார். விட்டிருந்தால் இன்னமும்கூடப் பேசியிருப்பார்.
நமக்குக் கிடைத்திருக்கும் பல்லவர் கால ஓவியங்கள் கடவுளர்கள் பற்றியது. மைய நாயகன் சிவனின் வெவ்வேறு வடிவங்கள். வழிபடக்கூடிய உருவங்கள். சித்தன்னவாசலின் பாண்டியர் குகை சமண ஓவியம் சமண ‘சமவசரண’த்தின் போது பவ்யர்கள் பூப்பறிக்கச் செல்லும் கடிக-பூமி என்ற நீர்நிலையைக் காட்டக்கூடிய ஒற்றை ஓவியம். அந்த ஒற்றை ஓவியத்தைப் பற்றி இரண்டு மணி நேரத்துக்கும் மேலாகப் பேசிக்கொண்டிருக்கலாம் என்றால்...
இன்றும் நாளையும் நடக்கப்போவது மாபெரும் நிகழ்வுகள். அஜந்தாவில் இருபதுக்கும் மேற்பட்ட குகைகள். அவற்றில் திரும்பிய பக்கமெல்லாம் ஓவியங்கள். அவை காட்டும் கதைகள் ஏராளம். குறைந்தபட்சம் 30-க்கும் மேற்பட்ட ஜாதகங்கள், அவதானங்கள், புத்தரின் வாழ்க்கைச் சித்திரங்கள். ஒரு கதைக்கான ஓவியத்தை வைத்துக்கொண்டு பேசினாலே பல மணி நேரங்கள் பேசலாம். பேரா. சுவாமிநாதன் இன்று அவற்றைப் பற்றிப் பேசப்போகிறார்.
தமிழகத்தில் பெருமளவில் கிடைத்துள்ள செவ்வியல் ஓவியங்கள் தஞ்சை பிரகதீசுவரர் கோயிலில்தான் கிடைத்துள்ளன. அவற்றின் பிரம்மாண்டம் (அளவில் மட்டுமல்ல) பிரமிக்கவைப்பது. நல்ல வேளையாக நமக்கு அவை மிகச் சிறப்பான முறையில் தொல்லியல் துறையால் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுக் கிடைத்துள்ளது. (கூட ஒரு செய்தி, அனைத்து ஓவியங்களையும் தெளிவான முறையில் புரிந்துகொள்ள ஓவியர் சந்ருவின் கோட்டோவியங்களையும் சேர்த்து தஞ்சை தமிழ் பல்கலைக்கழகம் சென்ற ஆண்டு ஒரு புத்தகத்தைப் பதிப்பித்தது.) இங்கு கிடைத்துள்ள பொக்கிஷங்களைப் பற்றிப் பேச உள்ளார் விஜய குமார். இதற்கும் இரண்டு மணி நேரம் போதாது!
எனவே வாய்ப்பை நழுவவிடாதீர்கள். சென்னை, தேனாம்பேட்டை, எல்டாம்ஸ் சாலை, தத்வாலோகா. காலை 10-12 மணி.
Pechchu Kutcheri 2012: First Two Days
Pechchu Kutcheri 2012 organized by Tamil Heritage Trust has started. The first two days have been visual feasts.
Last year was a talkathon. You could actually make complete sense of what went on during the speech by simply listening to the audio. But not so this time. This is completely picture driven.
Tatvaloka auditorium is quite nice that way with an excellent large screen.
Day 1 happened on Christmas day. The crowd was somewhat thin. KT Gandhirajan, an Art Historian and excellent field researcher. He has worked on various projects but his specialty is Rock paintings. He and his team has discovered many rock painting sites in Tamil Nadu. He has created photographic documentation for multiple rock painting locations all over Tamil Nadu. he has been a guest lecturer in Fine Arts College, Chennai.
(I will be able to post audio and video only next week for all the talks.)
Gopu introduced the activities of Tamil heritage Trust to the audience.
Badri Seshadri introduced the speaker Gandhi Rajan.
Then Gandhi Rajan made his presentation on Rock Paintings of Tamil Nadu. Gandhi Rajan took around 20 sites across Tamil Nadu (out of nearly 60 or so) and showed the pre-historic rock art, their significance, what one can make of them and so on. Note that some of these places were discovered by him. Some of these places are most difficult to reach even today. They are anywhere between 5-10 km interior in forest from the nearest village, which will be several km from the nearest town.
Day 2 (today) was about an overview of painting across India. Arvind Venkatraman, a software engineer by profession, culture enthusiast by hobby made an excellent presentation covering Tamil Nadu, whole of India, Afghanistan, Central Asia, Burma, Sri Lanka and China where Indian painting tradition had spread. Gopu did the introduction to the event while Bhushavali introduced the speaker Arvind.
Arvind started where Gandhi Rajan had left - from rock art of Bhimbetka. From there he moved to Indus Valley paintings to the historic period covering Satavahana, Gandhara, Kushana, Gupta, Vakataka, Chalukya, Pallava, Pandya, Chera, Chola, Pala, Vijayanagara, Nayak, Mughal miniature paintings, miniature paintings in North and Deccan influenced by Mughal, paintings found around the modern Indian state (Afghan, Central Asian, Chinese, Burmese, Sri Lankan - almost all Buddhist). The coverage was really breathtaking.
Day 3 onwards, we move to specifics. Day 3 will be Prof. Swaminathan talking about Ajanta. In the light of today's talk, the focus on Ajanta will be sharper. Day 4 will see two speakers presenting Pallava (Sivaramakrishnan) and Pandya (Chandru) paintings - both speakers from Fine Arts College, Chennai, one a former Principal and the other a current faculty. Day 5 will see Vijaya Kumar, an arts enthusiast from Singapore (poetryinstone.in) presenting the magnificent Chola paintings in the Brihadisvara Temple. Day 6 will be Prof. Balusamy talking about Vijayanagara and Nayak paintings.
Don't miss them.
Last year was a talkathon. You could actually make complete sense of what went on during the speech by simply listening to the audio. But not so this time. This is completely picture driven.
Tatvaloka auditorium is quite nice that way with an excellent large screen.
Day 1 happened on Christmas day. The crowd was somewhat thin. KT Gandhirajan, an Art Historian and excellent field researcher. He has worked on various projects but his specialty is Rock paintings. He and his team has discovered many rock painting sites in Tamil Nadu. He has created photographic documentation for multiple rock painting locations all over Tamil Nadu. he has been a guest lecturer in Fine Arts College, Chennai.
(I will be able to post audio and video only next week for all the talks.)
Gopu introduced the activities of Tamil heritage Trust to the audience.
Gopu introducing Tamil heritage Trust |
Badri Seshadri introduced the speaker Gandhi Rajan.
Then Gandhi Rajan made his presentation on Rock Paintings of Tamil Nadu. Gandhi Rajan took around 20 sites across Tamil Nadu (out of nearly 60 or so) and showed the pre-historic rock art, their significance, what one can make of them and so on. Note that some of these places were discovered by him. Some of these places are most difficult to reach even today. They are anywhere between 5-10 km interior in forest from the nearest village, which will be several km from the nearest town.
Researcher and art historian KT Gandhi Rajan |
Gopu on the 6 day Pechchu Kutcheri event |
Bhushavali introducing the speaker Arvind Venkatraman |
Arvind starting off from rock paintings and moving onto more evolved frescoes |
Don't miss them.
Tamil Heritage Kutcheri: 25th-30th Dec 2012
Tamil Heritage Trust
invites you to |
|
25-30 Dec 2012, 10 AM - 12 Noon. Tatvaloka Auditorium,
76, Eldams Road, Chennai 600018 |
|
||
25
December Tuesday |
Rock Paintings
by Gandhirajan
Rock
art -a global phenomenon, started about 40,000 years ago, covers
paintings carved into or on the rock surfaces
and figurines engraved into the ground. India has the third largest
concentration of Rock Art in the world featuring rich thematic and
artistic styles and clues to ancient life-style and the mysticism.
Gandhirajan will discuss various rock art sites of Tamil
Nadu, their idea, artistic treatment, composition and symmetry. He will
also do a stylistic comparison of rock art in South India.
Gandhirajan
is an Art historian, Researcher and Guest lecturer, well known for
discovering many ancient rock art sites
in Tamil Nadu. He has conducted extensive documentation of rock art and
mural paintings and organized many photography exhibitions. He has
co-directed films on History and Anthropology.
|
|
26
December Wednesday |
Panorama of Indian Paintings
by Arvind Venkataraman
Painting
pre-dates history. Cave men festooned their walls with scenes of daily
life, hunting and valour. The themes
may be simple, but their depictions show a spirit and force, that speak
to the soul of the viewers. With the advent and progress of
civilization, both theme and technique dramatically improved, though we
only have rare examples in Ajantha and Bagh that still
survive. The spirit of Ajanta pervaded the region and its neighborhood,
adapting locally for narrative and flavor. The continuity and
transformation of paintings through time and space will be explored by
Arvind.
Arvind Venkarataraman is a software professional and a serious culture enthusiast. Out of his passion we have an encyclopaedic
documentation of hundreds of temples and thousands sculptures indexed from across the country.
|
|
27
December Thursday |
Paintings of Ajanta Caves
by Swaminathan
Painting
pre-dates Ajanta is an unparalleled treasure house of art, spanning
eight centuries. They display costumes,
jewellery, the musical instruments, social order, court etiquette,
conceptions of beauty and morality, elegance and majesty, and every
emotion from joy to despondence to humour. Experts have gleaned aspects
of the painting techniques, such as preparation,
perspective, balance, coloring and shading, revealing a level of
sophistication rarely matched and never surpassed.
Swaminthan,
an engineering professor, has been fascinated with Ajanta since
childhood. His extensive reading of literature
on the paintings and his infectious and approachable presentation of
the Ajanta heritage, has delighted novice and connoisseur alike.
|
|
28
December Friday |
Pallava Paintings of Kanchi and Panamalai
by Sivaramakrishnan
Few
paintings survive in Kanchi and one mural at the Panamalai temple, to
showcase the Pallava painting repertoire.
But they are bewitchingly beautiful and hauntingly delicate. The
contrast of the vigor of Shiva's dance and the delicacy of a watching
Parvati's pose are a testament to the Pallava artist's skills.
Prof
Sivaramakrishnan, of Fine Arts College, Chennai, will present a native
appreciation to the arts in a disarmingly
earthy narrative style, that charms as much as the topic. His analysis
from the artist's point of view will help the listener revel, revalue
what he sees.
|
|
Paintings of Jaina Cave Temple, Sittannavasal
by Chandrasekharan
The
paintings of the Jaina cave shrine in Sittannavasal, or what survive
have been an enigma. If the dancing damsels
portrayed here are that of some of the best dancers in Indian, the
lotus tank scene anticipate modern techniques of composing.
Artist Chandru (Chandrasekharan), a well-known authority in arts and a former
principal of the Fine Arts College, Chennai, will present
the paintings in his inimitable style.
|
|
|
29
December Saturday |
Chola Paintings of Brihadiswara Temple, Tanjavur
by Vijaya Kumar
The
multi-facetted emperor, Rajaraja, the great has adorned the inner walls
of the sanctum of the Brihadiswara Temple
with religious lore from the Saiva tradition. Discovered only in the
1920s, and photograph in the last decade, the last surviving paintings
of the Cholas are a visual treat not to be missed. These paintings are
not open to public viewing, and this is an excellent
opportunity to experience them with narration.
Vijay, known all over the art world interested in Indian culture, through his blog, Poetry in stone, is another enthusiastic
amateur, whose passion and dedication makes him an excellent communicator.
|
|
30
December Sunday |
Paintings of Vijayanagara and Nayak periods
by Balusamy
Following
the Muslim interregnum, the Vijayanagar Empire brought in fresh air of
religious fervour, which manifested
in exuberance in temple architecture, arts and festivals. The narrative
paintings on the walls and on the ceilings by the Vijayanagara Kings and
their successors, the Nayak, is a reflection of contemporary mood and
practices.
Dr S Balusamy, Professor of Tamil, Madras Christian College, famous for his research on the grand Arjuna's Penance panel
in Mamallapuram, is an authority on the Vijayanagara-Nayak paintings, which he has documented extensively.
|
|
|
Tamil Heritage Trust
2nd floor, 30, D'Silva Road, Mylapore, Chennai 600004 Phone: 044-24671501, 98842-94494, 98840-66566 Website: www.tamilheritage.in |
தமிழ்க் கல்வெட்டுகளின் வழியே பெண்களின் நிலை: மார்க்ஸிய காந்தி (வீடியோ)
Tags - Women of Tamilnadu as gleaned from Tamil Inscriptions, Marxia Gandhi, November 3rd, 2012, Video
MV Bhaskar on documenting and preserving Ramayana murals (Video)
[Warning: Audio is of lower quality.]
இராமாயணத்திற்குக் கம்பனின் கொடை - மணவாளன்
தமிழ்ப் பாரம்பரியம்
(Tamil Heritage Trust)
presents
இராமாயண காப்பியத்திற்குக் கம்பனின் கொடை
by
முனைவர் A.A. மணவாளன்
at 5.30pm on Saturday, December 1st, 2012
at Vinobha Hall, Thakkar Bapa Vidyalaya, T Nagar.
வால்மீகி இராமாயணத்தில் இல்லாத
செய்திகளை கம்பன் எப்படி எடுத்து சொல்கிறார். உதராணத்திற்கு, அகலிகை
கல்லாக இருந்தது முதலில் கம்பராமாயணத்தில்தான் காணப்படுகிறது. 10-12ஆம்
நூற்றாண்டில் வைணவ ஆச்சாரியர்கள் கம்பராமயணத்தில் உள்ள புது விஷயங்களை
சமஸ்க்ரிதத்தில் பாடல்களாக மாற்றி வால்மீகியின் இராமயணத்தில்
சேர்த்துக் கொண்டனர். வால்மீகி இராமாயணத்தில் காணப்படும் கம்பனின்
தனிப்பட்ட செய்திகளை கம்பனின் நன்கொடையாகக் கூறும் ஒரு உரை இது.
About the speaker:
Dr.
A.A. Manavalan has Ph.D in English, M.A. in Tamil, and passed Visharad
in Hindi. He has been a teacher throughout his carrer and he retired as
the Professor and Head of of Department of Tamil, Madras University.
He is an expert on Comparative Literature and has received Fellowships
from K.K.Birla Foundation and Indo-US Fulbright Fellowship Program. He
has been a visiting professor of Tamil at Singapore Institute of
Management. His expertise is on Literary Theory, Literary Criticism,
Comparative Literature, and Translations (English to Tamil and Tamil to
English). His important publications on Comparative Perspectives
include -- A compendium of Tirukkural Translations in English, Heroism
in Milton and Kamban, and An Anthology of Tamil Bhakthi Poetry. His
translations include -- Aristotalin Kavithai Iyal, Pothanar (A monograph
of the Telugu Mahakavi), Tolkappiyam: Porulathikaram and Rabindranath
Tagore (A monograph in Tamil). He has received several awards : KLA
Award for his work on Tolkappiyam, Saraswathi Sammman Viruthu from KK
Birla Foundation, and awards from Chennai and Puduchery Kamban
Kazhagams.
RSVP:
A. Annamalai: Gandhi Study Centre - gandhicentre@gmail.com; 94441-83198
Badri Seshadri: Kizhakku-p-padippakam - badri@nhm.in; 98840-66566
S. Kannan: Bank of Baroda - 2498 5836
S. Swaminathan - sswami99@gmail.com; 2467 1501
R. Gopu, writergopu@yahoo.com, 98417-24641
T. Sivasubramanian, siva.durasoft@gmail.com, 98842-94494
தமிழ்க் கல்வெட்டுகள் வழி தமிழக மகளிர்
தமிழ் பாரம்பரியம்
(Tamil Heritage Trust)
presents
தமிழ்க் கல்வெட்டுகள் வழி தமிழக மகளிர்
by
நா. மார்க்சிய காந்தி
at 5.30pm on Saturday, November 3rd, 2012
at Vinobha Hall, Thakkar Bapa Vidyalaya, T Nagar.
தமிழ்நாட்டில்
கிடைக்கும் கல்வெட்டுகளில் மிகப்பெரும்பான்மையன கொடை குறித்து
எழுதப்பட்டவையே. எனவே அவற்றில் கொடையாளிகளாகவே குறிக்கப் பெண்கள் அறிமுகம்
செய்யப்படும் முறையின் மூலமும், அளித்த கொடையின் தன்மை, அளவு, பொருட்கள்
ஆகியன மூலமும் அவர்கள் சமுதாயத்தில் பெற்றிருந்த இடத்தினை அறிந்து கொள்ள
முடிகிறது. உடைமையும், உரிமையும் உடையவர்களாக விளங்கிய பெண்களையும் மிகசில
வேறுவகையினரையும், சில வகையினராகப் பாகுபடுத்திப் பார்ப்பதன் மூலம்
அவர்கள் விருப்பங்களையும். செயல்பாடுகளையும், அவற்றின் வழி அவர்கள்
பெற்றிருந்த சமூக மதிப்பினையும் அறிய இடம் உள்ளது. இவ்வகையான ஒரு
விவரிப்பே இந்தத் 'தமிழகக் கல்வெட்டுகள் வழி அறிய வரும் தமிழக மகளிர்.'
Dr.
N. Marxia Gandhi has a Diploma in Sanskrit, P.G. Dip and Epigraphy and
Archeology and PhD. She is the author of Thiruvathikai Veerattanam
(Monograph on a Siva Temple), Sri Mushnam Boovaraha Permal Temple
(Monograph on a Vishnu Temple), and Athiyar Marabu -- From Sangam Age to
13th c.A.D (Lineage of Athiyar, a Tamil Chieftain). She has translated
Dr. C. Sivaramurthy's "Indian Epigraphy and South Indian Scripts" in
tamil titled "இந்திய கல்வெட்டுகளும் தென்னிந்திய எழுத்துக்களும்."
RSVP:
A. Annamalai: Gandhi Study Centre - gandhicentre@gmail.com; 94441-83198
Badri Seshadri: Kizhakku-p-padippakam - badri@nhm.in; 98840-66566
S. Kannan: Bank of Baroda - 2498 5836
S. Swaminathan - sswami99@gmail.com; 2467 1501
R. Gopu, writergopu@yahoo.com, 98417-24641
T. Sivasubramanian, siva.durasoft@gmail.com, 98842-94494
கேளாய் திரௌபதி! சஷிகாந்தின் ஆவணப்படம்
தமிழ் பாரம்பரியம்
(Tamil Heritage Trust)
presents
Kelai Daupadai -- A Documentary Film
by
Sashikanth
at 5.30pm on Saturday, October 6th, 2012
at Vinobha Hall, Thakkar Bapa Vidyalaya, T Nagar.
About the documentary
Two
hundred years of colonial “modernity” has produced all kinds of
divisions in Indian society. Political authority at every level is now
centralized and flows top-down; and our economy is increasingly driven
by the needs and demands of those who inhabit our cities. Perhaps the
deepest cleavage in our collective existence is social and cultural,
marked by the unbridgeable chasm between our rural and urban
populations. In our cities, the space for culture and community has been
taken over by faceless institutions and markets. Even amidst a steady
and continuous flow of migrants from our villages to our cities,
our familiarity with, and interest in, the people of our villages and
their cultural practices is fast receding. Where our media and
institutions do cast their marginal, and marginalizing, attention on
rural culture, it reaches us in a form that is specially tailored for
our remote, almost colonial, gaze; and film-making, inexorably urban
owing to its industrial and technological nature, does a particularly
bad job of engaging with village life and culture.
“Kelai
Draupadhai”, made by filmmaker Sashikant Ananthachari, is a
path-breaking effort that documents, as well as celebrates, a culturally
significant event which is an annual feature in several hundred
villages in northern Tamilnadu. It covers twenty days of the
Mahabharatham recital and koothu performed in connectin with the annual
thiruvizha, or festival, at the local Draupadhai Amman temple at Eechur
near Senji town, 150km south-west of Chennai. While the entire story of
Mahabharatam is recited over 20 days, based on the 14th century
rendering of the epic by Tamil Vaishnavite saint Srivilliputhurar, the
koothu performance begins, synchronous with the recital, at the pivotal
event of Duryodhana’s invitation to the Pandavas to his kingdom, which
starts a chain of events eventually leading the apocalyptic war in
Kurukshetra. Draupadhai Amman, who is ritually invoked, is the prime
audience for the recital and koothu. She is also the central figure in
the koothu, which enacts her disrobing in the court of the Kauravas and
the fulfillment of her vow to avenge this insult at the battlefield in
Kurukshetra.
In
“Kelai Draupadhai”, the community is the chief and only protagonist. The
people initiate the festival, organize and perform the many events,
articulate the legends underlying the festival’s attendant rituals,
engage with the theatre of the koothu, not only as involved spectators
(who already know the story) but also as participants and collaborators,
realizing the settings for many of the dramatic events of the koothu,
till the borders between the performance and reality, actors and
audience, story and life, are totally blurred, and they enjoy the
triumph of good over evil, knowing that the battle shall recur as surely
as the triumph. In staging the koothu in this traditional way, the way
of their forefathers, and incorporating the memories of their own past
into it, the community honours the proud legacy of their stories and
beliefs, language and text, costumes and drama, music and song,
landscape and crafts, and celebrates their very existence as a community
– cohesive, morally aware and hopeful of the future. ‘Kelai Draupadhai’
is a record of all this and more, as well as a dazzling glimpse into a
way of life we have lost, one that we must recover and honour once
again.
- N Kalyan Raman, Writer and Translator, Chennai
-----
About the filmmaker and his crew
Sashikanth Ananthachari [Producer, Director, Cinematographer, Researcher]
After
completing my course in cinema from FTII, Pune, I worked as a
cinematographer In Kolkata shooting many award winning features and
documentaries. Important works would be 'Kaal Abhirati' 1991, Swarna
Kamal for the best experimental Feature film, [Director Amitabh
Chakraborthy], 'Yugant', 1995, Best Bengali feature film, Director
Aparna Sen. I shifted back to my home town Chennai and have been working
as an independent documentary producer director. Important works would
be 'Veli' [The Open], a documentary on the river Kaveri. Kelai Draupadai
is part of a trilogy of films which I am working on right now. Kelai
[Listen Draupadi] is about the Mahabharata festival itself and I
completed it last year, Ninaivin Nagaram [City of the Mind] is in the
final stages of post production and is about the history of this
tradition which dates back to the 7th century Pallava period, and the
3rd 'Dhvani' is a film about the aesthetics of this tradition which I am
currently shooting. Kelai has been screened at numerous festivals both
in India and abroad. It was first screened in Pardubice, Czech Republic.
It was recently screened at the Moscow Ethnographic Film festival on 28th September
2012. Kelai Draupadai is also part of the course studies for students
studying culture both in some Indian universities and overseas.
Sashikanth +91 9600113095
N Raja and Santhana Nambi,
the sound recordists, have worked in numerous documentaries as sound
recordists. They specialise in feature films which would like to use
location sound as the final sound track and have an impressive body of
work, main stream to show case their work. This they said was their
toughest project and first non main stream work.
Raja +91 9003021154; Santhananambi +91 9003023258
Ajit Eapen, Editor worked
with PC Sriram’s production house in Chennai where he has edited
numerous documentaries and ad films for the company. Last year he has
shifted to Mumbai where he is currently the chief editor Star TV.
Ajit email eapenajit@gmail.com, tel +91 9930107954
RSVP:
A. Annamalai: Gandhi Study Centre - gandhicentre@gmail.com; 94441-83198
Badri Seshadri: Kizhakku-p-padippakam - badri@nhm.in; 98840-66566
S. Kannan: Bank of Baroda - 2498 5836
S. Swaminathan - sswami99@gmail.com; 2467 1501
R. Gopu, writergopu@yahoo.com, 98417-24641
T. Sivasubramanian, siva.durasoft@gmail.com, 98842-94494
பாரதி என்ற மானுடன் - முனைவர் பாலுசாமி
This program will be webcast live, at the URL http://www.arkayconventioncenter.in/live.aspx
தமிழ்ப் பாரம்பரிய அறக்கட்டளை
தமிழ்ப் பாரம்பரிய அறக்கட்டளை
(Tamil Heritage Trust)
celebrates
பாரதி தினம்
(Bharathi Day)
on Tuesday, September 11th, 2012
at ARKAY CONVENTION CENTRE
OMS Lakashana, 3rd Floor, 146, Rayappettah High Road, Mylapore, Chennai -4
(Ph: 2466 1130, 93810-36816)
As per programme below
5-30 to 6-30 pm
Songs of Bharathi by JB Keerthana, JB Srutisagar and party
6-40 to 7-40 pm
பாரதி என்ற மானுடன்
By Dr. S. Balusamy, Madras Christian College
Preservation and Documentation of Temple Murals - MV Bhaskar
தமிழ் பாரம்பரியம்
(Tamil Heritage Trust)
presents
Preservation and Documentation of Temple Murals
by
MV Bhaskar
at 5.30pm on Saturday, September 1st, 2012
at Vinobha Hall, Thakkar Bapa Vidyalaya, T Nagar.
M.V. Bhaskar,
most recently an IFA grantee for pursuing alternative forms of
reconstruction and restoration of the mural paintings on the ceiling of
the Venugopla Parthasarathy temple at Chengam, began his involvement
with mural paintings as part of a project of Dr. Balusamy to document
and archive the mural paintings of Tamilnadu. Since then Bhaskar has
been continuously working with this subject in the many roles that the
subject and his own experience and skills permit - as a writer,
archivist, film maker, and inevitably, a researcher. He wishes to share
his multi-level engagement and how the different approaches coalesce
into a new whole.
Bhaskar has
also been involved in an exhaustive documentation of Tamil Brahmi stone
inscriptions from all the known sites on behalf of the Central
Institute of Classical Tamil and has produced and directed a documentary
of the origin and history of Tamil language entitled uur. He is an imaging specialist in scientific publishing.
Bhaskar's Web Pages Include
Documentation, digital restoration and replication of 17th century Ramayana murals
A video essay on the origin and development of Tamil:
Illustrated pages on the murals of Tamilnadu:
Songs and videos of the tribes of Orissa:
RSVP:
A. Annamalai: Gandhi Study Centre - gandhicentre@gmail.com; 94441-83198
Badri Seshadri: Kizhakku-p-padippakam - badri@nhm.in; 98840-66566
S. Kannan: Bank of Baroda - 2498 5836
S. Swaminathan - sswami99@gmail.com; 2467 1501
R. Gopu, writergopu@yahoo.com, 98417-24641
T. Sivasubramanian, siva.durasoft@gmail.com, 98842-94494
The Life and Times of Serfoji II - Pradeep Chakravarthy
தமிழ் பாரம்பரியம்
(Tamil Heritage Trust)
presents
A Scholar King – The Life and Times of Serfoji II of Thanjavur
by
Pradeep Chakravarthy
at 5.30pm on Aug, 4th, 2012
at Vinobha Hall, Thakkar Bapa Vidyalaya, T Nagar.
Synopsis:
Serfoji II (1798
– 1833) is a king who many of us don’t know much about but should. He ruled
Thanjavur for a short period but his achievements are truly magnificent. He had
every excuse for wasting his life by drinking, hunting, womanizing. He was only
the ruler of the Thanjavur fort and had a pension from the British. Serfoji,
however choose to be universally regarded as a scholar prince.
He created
the Thanjavur style of painting that is so popular today, he maintained and
enlarged the library to such an extent that the library bears his name today,
he created a printing press, sponsored ship building, opened schools, wrote
text books with a creative touch, was a practicing surgeon, maintained a zoo,
and was a classic example of something we need much more today –
broadmindedness and true secularism!
The one hour lecture with visuals and music delve into some fascinating
contributions of a man who was much ahead of his times.
Speaker:
Pradeep
is today one of the most sought after speakers on heritage in Madras. A
graduate from LSE and an executive coach for one of India’s
multibillion USD IT organizations, he mixes history with socio-political
and economic trends. His talks and walks are appreciated for their
incorporation of music and his ability to make the past relevant for the
present and future. is the author of three critically acclaimed books
and has 3 more in press. His most famous book was on the cultural
history of Thanjavur.
RSVP:
A. Annamalai: Gandhi Study Centre - gandhicentre@gmail.com; 94441-83198
Badri Seshadri: Kizhakku-p-padippakam - badri@nhm.in; 98840-66566
S. Kannan: Bank of Baroda - 2498 5836
S. Swaminathan - sswami99@gmail.com; 2467 1501
R. Gopu, writergopu@yahoo.com, 98417-24641
T. Sivasubramanian, siva.durasoft@gmail.com, 98842-94494
S.Rajam - Musician, Painter, Actor and the Man by Lalitha Ram (Video)
(Audio recording has a persistent hiss. Video is also quite average. This is the best we could manage. Apologies. Talk is in Tamil.)
Subscribe to:
Posts (Atom)